غافل، " گیر " می کند
بخشش را " بخش کن " ... محبت را " پخش کن
غضب، " پریشانی " است ... نهایتش " پشیمانی " است
به طرف " گوش بده ... " بی طرف " نظر بده
شکیبایی ... بر هر " دعوایی، " دواست
هر چه " بضاعتمان " کمتر است ... " قضاوتمان " بیشتر است
وقتی " عصبانی هستم ... " لب به لبخند " نمی زنم
با " خویشتنداری " ... " خویشاوند داری
بخشش " ... پاک کن " رنجش
به " خشم " ... " چشم " نگو
در این که با هم " تفاوت داریم " ... با هم " تفاهم داریم ؟
موقع عصبانیت ... " داد نزن " خود را " باد بزن
سوء تفاهم، " تیر خطایی " است ... که از " گمان " رها می شود
انسان " خوشرو " ... " آتشفشان " نباش
از دورویی " دوری " کنیم ... جای " دوری " نمی رود
وفتی " دور هم " جمع نشدیم ... " دور از هم " منها شدیم
از " تنفر " ... " متنفرم
می توانست " این طور نباشد ... " می توانم " این طور نباشم
پنجشنبه 12 آبان 1390 - 3:23:03 PM